Hoe is het nu met?

Gepubliceerd op 9 januari 2023 om 16:57

Hoe gaat het met Jurgen en Marieke en hun wijngaard op Sardinië?

Ik Vertrek / 24 dec 2022

 

In 2021 volgen we het avontuur van Achterhoekers Jurgen en Marieke. Allebei houden ze van het goede leven en een goed glas wijn en dromen van een bestaan in Italië. Op Sardinië hebben ze een vrijstaande woning met eigen wijngaard gekocht en willen ze een Bed & Wine starten. Niet alles verloopt zoals gepland, maar opgeven is geen optie. Hoe gaat het anno 2022 met ze?

Update Jurgen en Marieke - Sardinië

We hadden niet kunnen bevroeden in welke avonturen we terecht zouden komen, toen we eind 2019 de Achterhoek verruilden voor een Bed&Wine in Tresnuraghes. Een avontuur op zich natuurlijk. Door Covid konden we niet in 2020 openen maar pas een jaar later. En dat bleek lastig, zowel financieel als mentaal. Het voelt alsof alles onder je wegzakt en je kan er niets aan doen.

De onzekerheid over hoe lang het gaat duren, komt het ooit nog goed? Er gaat van alles door je hoofd en dan is het soms moeilijk om toch door te gaan en te blijven geloven in de toekomst. We hebben toch doorgezet en dat werpt nu zijn vruchten af. Inmiddels hebben we ook al heel wat families mogen ontvangen! Super leuk natuurlijk om eindelijk onze droom te kunnen delen met onze dierbaren.

Eigen wijn...

2022 is ons eerste volle seizoen en dat gaat heel goed. We hebben al heel wat blije gezichten gezien! Onze nieuwe ‘functie’ als gastheer en gastvrouw bevalt goed maar daarnaast zijn we ook een beetje boer, zowel in de wijngaard als fruitgaard en in de moestuin natuurlijk. Overigens is Jurgen de sommelier en Marieke de kok tijdens onze proeverijen en assortimenten. Het gaat ons blijkbaar goed af want onze Bed&Wine is al in de prijzen gevallen. We zijn dan ook positief gestemd over de toekomst.

De Bed&Wine ziet er inmiddels piekfijn uit. De buitenkant heeft hier en daar nog wel wat aandacht nodig, maar dat doen we gefaseerd. De wijngaard hebben we opgeknapt en is inmiddels al aardig in ontwikkeling met deels nieuwe aanplant en deels bestaande wijnstokken. We hopen binnen een jaar of drie onze eigen wijnen te kunnen presenteren. 

De centrale ontmoetingsplaats van onze Bed&Wine is het terras met de grote tafel waaraan gasten zich bijna als vanzelf nestelen. Binnen vijf minuten gaat het echt ergens over. Mensen zijn open. Je hoort verschrikkelijke verhalen, maar ook mooie en inspirerende. Van zo’n plek droom je van tevoren. Dan is het geweldig dat het ook zo uitpakt.   

 

Een natuurramp

De grootste bedreiging van onze droom bleek echter niet corona of de strijd om voldoende inkomsten. West-Sardinië werd vorig jaar getroffen door enorme natuurbranden, ontstaan door een verzengende hitte. We reden die middag langs het vuur, zo'n vijftien kilometer bij ons huis vandaan. Het leek nog geen gevaar voor ons. Diezelfde avond was de horizon angstaanjagend oranje. Het vuur is die nacht ons huis tot op zo'n vijftig meter genaderd. Het was heftig! We hadden de koffers reeds gepakt om te evacueren. We hebben echter geluk gehad. Maar er is veel verwoest; natuur, dieren, boerenbedrijven, veestapels. Verschrikkelijk! Je voelt je zó machteloos. 

De natuurbrand heeft er wel voor gezorgd dat de band met de Sardijnen hechter is geworden. Je hebt elkaar nodig en je helpt elkaar. We hebben als buitenlanders in het dorp een inzamelingsactie op touw gezet om nieuwe weideafrastering voor de boeren te kopen. Dat is gelukt. Als dank kregen we twee geslachte lammetjes, een waardevol geschenk omdat men deze slechts bij bijzondere gelegenheden alleen delen met familie en vrienden.

Als gevolg van de branden kregen we “gezinsuitbreiding”: Cosmo. Deze Sardijnse herder is als puppy gevonden in de berm van de weg, zonder moeder, net buiten het dorp. Hij was wanhopig op zoek naar een nieuw thuis. Het is een geweldige lieve hond en gek op onze gasten en de gasten op hem! Zara en Giulia hebben zich over hem ontfermd en het is een gezellig drietal geworden. 

Ons nieuw thuis

Sardinië, Tresnuraghes en zijn bewoners zullen altijd een bijzonder plekje in ons hart hebben, mede omdat het zo’n bewogen tijd was. Het is hartverwarmend hoe we hier zijn ontvangen en wat ze voor elkaar doen. Liefdevol en onbaatzuchtig. We voelen ons welkom en het is geworden wat we hoopten; ons nieuwe thuis. Nee, we hebben nog geen seconde spijt, het leven is hier goed.

We zijn gelukkig met elkaar, met de plek en we mogen doen wat we leuk vinden. Meer hebben we niet nodig. We hoeven ons hier geen dag te vervelen. En dat doen we dan ook niet. Un caro salute, Jurgen & Marieke 

 

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.